Hallo Zenmeestermax,

Ik wil beginnen om te zeggen dat ik altijd een geweldige relatie met mijn moeder heb gehad. Nu ben ik meerderjarig geworden en de sfeer is plotsklaps een beetje verkild. Alles wat ik doe of zeg kan op fikse kritiek rekenen. Ik denk dat de generatiekloof breder is dan ik altijd gedacht heb want soms lijken we wel vreemden van elkaar. Wat kan ik hier aan doen Zenmeestermax? Vroeger was alles beter en ik wil die tijd graag weer terug!

Groetjes, Alexia & moeder (18 en 49 jaar)


Geachte Alexia & moeder,

Ben jij geestelijk in staat om je af te vragen hoe het leven had kunnen zijn als je bij je geboorte genoeg zuurstof had gehad? Ik zou je kunnen aanraden om gewoon jezelf te blijven, maar dat lijkt mij de slechtste raad denkbaar. Ik hoop in ieder geval dat je nog van het leven geniet, ondanks wat het leven je aangedaan heeft. Heb je in Nederland geen vergunning nodig om zo lelijk te zijn? Je lijkt wel een verdorde en verkrekelde tak. Van je moeder kan ik zeggen dat vergeleken bij haar een orca op een tic-tac lijkt. Naast haar lijkt een sumoworstelaar op een conifeer met anorexia. Als ze gaat liggen of gaat staan verandert ze niet in hoogte. Toen ze auditie deed voor de documentaire "Insecten uit de Hel" was zij de enige die geen make-up nodig had. Toen ze aan de 'Miss Maakt 2005' verkiezingen mee deed zeiden de organisatoren: "Sorry, geen professionals!". Ik vermoed dat "Gorillas in the mist" in haar douche opgenomen is. Geef het maar gewoon op, zielig figuur.

Hopende U hiermee van dienst te zijn geweest,
Zenmeestermax